Voorschoten ligt tussen Leiden en Den Haag en heeft zo’n 25.000 inwoners. Het heeft een prachtig cultuurhistorisch centrum, ontstaan door een eigen geschiedenis (H2). Het centrum kan gezien worden als een ladder; twee hoofdstraten (de staanders) met daartussen de stegen (sporten) die voor de verbinding zorgen.
Voorschoten kent een mooi centrum, maar is voor verbetering vatbaar. De pleintjes zijn niet uitnodigend, de (verbindings)stegen dwars op de Schoolstraat worden weinig gebruikt en de rij leilinden in de winkelstraat veroorzaakt een (visuele) barrière. Daarnaast is er in toenemende mate overlast van auto en fiets in het winkelgebied.
Er is geld beschikbaar gekomen om op strategische plekken ingrepen te doen. Om de verblijfsduur in het centrum te verlengen is het essentieel dat de bezoekers niet door de straten het centrum uit worden geleid maar dat men ‘rondjes’ of ‘achtjes’ kan lopen binnen de ‘ladderstructuur’ van het centrum. Men denkt hierbij aan het aantrekkelijker maken van de pleinen, het visueel verbinden van de stegen en het doorbreken van de leilinden-barrière. Op sommige delen mag geen autoverkeer meer komen en het parkeren voor de fiets kan worden verbeterd.
Voor deze ingrepen is een uniforme visie belangrijk om de eenheid te bewaren en de verbanden te zien. Welke principes en opties zijn er beschikbaar voor het optimale effect tegen een redelijke prijs? Dit kleine schetsboek biedt enkele eenvoudige, maar doeltreffende suggesties.